Nifas tabiri fıkıh kitaplarımızda: “Kadının doğumda sonra görmüş olduğu kan” şeklinde tarif edilmiştir.[1] Doğumdan sonra kadının normal doğum bölgesinden gelen kana “nifas” denir. Kadınının düşük yapması durumunda bakılır:
- Düşen embriyonun herhangi bir uzvu (göz, burun, el, ayak) belirmemiş, embriyo henüz et parçası olduğu halde düşük yapıldıysa kadın nifas olmaz. Bu düşük çocuk olarak kabul edilmez ve üzerine herhangi bir İslâmî hüküm terettüp etmez.
- Şayet düşen embriyonun herhangi bir uzvu belirgin hale gelmişse (uzuvlarının tamamı değil, sadece bir uzuv belirginleşse yeterlidir) böyle bir düşükten dolayı kadın nifas olur. [2] Bununla doğum yapmış kabul edilir.
Çocuğun uzuvlarının belirmesi hususunda her ne kadar eski fıkıh kitaplarında bazı süreler verilmiş olsa da günümüzde uzmanların ifade ettiğine göre, 2 aylık bir embriyonun uzuvları belirginleşmeye başlar. Bu sebeple yaklaşık 8 haftanın üzerindeki hamileliklerde meydana gelen düşükten dolayı kadın nifas olur, daha kısa süren hamileliklerin düşükle sonuçlanması durumunda nifas olmaz.
8 haftadan kısa süren bir hamilelik sonucu düşük yapan kadının nifas sayılmayacağı ifade ettik. Böyle bir kadının son hayzının üzerinden 15 gün geçmişse yani tekrar hayız olmaya elverişli bir durumdaysa düşük sonrası göreceği kanı “hayız” sayar.[3]
[1] el-Meydânî, Şeyh Abdülğanî, “el-Lübâb fî Şerhi’l-Kitâb”, Mektebetü’l-İlmiyye, 1/47
[2] el-Merginânî, “Hidâye”, İdâretü’l-Kur’ân ve’l-Ulûmi’l-İslâmiyye, h. 1417,1/226
[3] İbn-ü Hümâm, “Fethu’l-Kadîr”, Bulak Matbaâsı, h. 1315, 1/130