اللّهُ اَكْبَرُ اللّهُ اَكْبَرُ – “Allah-u Ekber” [4 Defa]
“Allah en büyük ve en yücedir.”
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ – “Eşhedü en lâ ilâhe İllallah” [2 Defa]
“Allah’tan başka hiçbir ilâh olmadığına şehadet ederim.”
اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ اللّه – “Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah” [2 Defa]
“Muhammed’in (s.a.s) O’nun Resulü olduğuna şehadet ederim.”
حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ – “Hayye ale’s-salâh” [2 Defa]
“Haydi namaza!”
حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ – “Hayye ale’l-felâh” [2 Defa]
“Haydi kurtuluş ve felâha!”
اَللّهُ اَكْبَرُ اللّهُ اَكْبَرُ – “Allah-u Ekber” [2 Defa]
“Allah en büyük ve en yücedir.”
لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ – “Lâ ilâhe İllallah”
“Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur.”
Öğle, ikindi, akşam ve yatsı vakitlerinde ezan bu şekilde okunur. Sadece sabah vaktinde “حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ” denildikten sonra iki kere de “الصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْم” ‘Namaz uykudan hayırlıdır.’ denilir.
‘Kamette’ ise “حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ” dan sonra “قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ” ‘Namaz başladı.’ manasında olan bu lafızlar iki defa söylenir.[1]
[1] Büyük İslam İlmihali, Ömer Nasuhi Bilmen, Yasin Yayınevi, 186.