Altın, gümüş ve nakit paralar dışındaki mallarda zekât gerekmesi için ticaret niyeti şarttır. Dolayısıyla gayrimenkuller için zekat ancak ticaret niyeti bulunmasıyla farz olur. Ticaret niyeti ise iki şekilde gerçekleşebilir:
1- Kişinin o malı alırken ticaret yapma niyetiyle yani satmak için almasıyla olur.
2- Kişinin ticaret niyeti olmaksızın aldığı bir malı kiraya verirken ticarete niyet etmesi ile olur. Fakat bir malı mücerret kiraya vermekle o mal ticaret malı olmaz.
Buna göre bir kişi ticaret niyeti olmaksızın aldığı bir malda daha sonradan ticarete niyet etse o mal ticaret malı olmaya dönüşmez. Yani bir malın ticaret malı olması için mücerret niyet yeterli değildir.
Yatırım amaçlı alınan gayrimenkuller için zekat gerekmez. Çünkü burada kişinin niyeti alıp satmak değil değerinin artmasıdır.
Şu da bilinmelidir ki: Asli ihtiyaçların dışında kişiye ait olan menkul ve gayrimenkullerin değerinin nisaba (96 gram altın) ulaşması durumunda kişinin zekat alması caiz değildir ve Bu kimsenin kurban kesmesi ve fıtır sadakası vermesi vacip olur.[1]
[1] Kâsânî, Bedâiu’s-Sanâi, Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, II/11-12; Mevsılî, el-İhtiyar, Matbaatü’l-Halebi, I/122
Bir yorum
Pingback: Şirket Mallarının Zekatı | Şirket Ortakları Nasıl Zekât Verirler? | Meşihat