Kur’ân’ı dinlemek farz-ı kifayedir.[1] Yani bir toplumda dinleyenler varsa diğerlerinden bu sorumluluk kalkar. Bununla birlikte başka bir işle uğraşmakta olan kimselerin yanında Kur’ân ayetlerinin sesli olarak okunması uygun değildir. Bu durumda Kur’ân’ı dinlemeyenler değil, okuyanlar günaha girmiş olur.
Mesela bir kimse ilim tahsil ederken yahut çarşı pazarda satış yaparken Kur’ân okunsa, dinleyemeyeceği için okuyan kişi günaha girmiş olur. Kur’ân okuyanın Kur’ân’ın hürmetine halel getirmemesi gerekir.[2]
[1] Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, Yasin yay. s.295.
[2] İbn Abidin, Reddü’l-Muhtar, Darü’l-Marife, II,329.