Kur’an-ı Kerim’de kurbanlığın “en‘âm” cinsinden olması gerektiği ifade edilmiştir.[1] Arap dilinde bu kelime ile kastedilen hayvanlar: Deve, sığır, koyun ve keçidir.[2] Hz. Peygamber’den (sallallahu aleyhi ve sellem) de, en‘âm cinsinin dışındaki hayvanların kurban edilebileceğine dair bir rivayet gelmemiştir.[3] Dolayısıyla kurban ancak yukarıda zikrettiğimiz dört sınıf hayvandan olur.
Vahşi hayvanlar her ne kadar sonradan evcilleştirilmiş olsalar bile kurban olmazlar. En’âm cinsinden olmadıkları için yaban sığırı ve eşeği, geyik, ceylan emsali hayvanlar, kurbanlık değillerdir. Ancak evcil hayvan sonradan vahşi olsa kurban olur.[4] Kurbanlığın babası başka hayvan, anası ve kendisi kurban hayvanlarından olsa ve alaf yerse kurban olur.[5]
[1] Hac, 22/28
[2] en-Nesefî, Abdullah İbn-i Ahmed, “Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl”, Dâru’l Yâsîn, 2012, 2/350
[3] es-Semerkandî, Alâuddîn, “Tuhfetü’l-Fukahâ”, Dâru’l Kütübi’l İlmiyye, 1984, 3/84
[4] a.g.e., 5/367
[5] el-Fergânî, Ebü’l-Mehâsin Fahrü’d-Dîn Hasen b. Mansûr, “Fetevâ-i Kâdıhân”, Dâru’l Kütübi’l İlmiyye, 2009, 3/234