Lâhık, namaza imam ile beraber başladığı halde kendisine uyku, dalgınlık, cemaatin fazlalığından dolayı bir eziyet veya abdestsizlik hali arız olup da namazın tamamını veya bir kısmını imam ile kılamayan kimsedir.[1] Bu durumda seferi bir imama uyan mukim kimse de tek başına kılacağı rekatlarda lahik hükmünde olur.[2]
[1] Ömer Nasuhi Bilmen, “Büyük İslam İlmihali” Yasin yay, s.198 ; İbnü Abidin, “Reddü’l Muhtar” Daru’l Marife, II/414
[2] İbnü Abidin, “Reddü’l Muhtar” Daru’l Marife, II/414