İbadetler

Zekâtın verileceği kişilerin ortak özelliği fakir olmalarıdır. Yani asli ihtiyaçları dışında menkul veya gayrimenkul nisap (96 gram altın) miktarına ulaşan malı bulunmayan kimselere zekât verilir.

Asli ihtiyaçların dışında kişiye ait olan menkul ve gayrimenkullerin değerinin nisaba (96 gram altın) ulaşması durumunda kişinin zekât alması caiz değildir. Bu kimseye kurban kesmek ve fıtır sadakası vermek vacip olur.[1]

Akika kurbanı, doğum münasebetiyle şükür için kesilen kurbandır. Doğan erkek çocuk için iki, kız çocuk için bir ya da her ikisi için bir tane kurban akika ismiyle kesilir.

Kaynaklarımıza baktığımızda fi sebîlillah’dan kastedilenin ne olduğu hakkındaki tartışmalar ‘savaşa katılan kimse’ ile ‘hacı’ arasında cereyan etmekte ve herhangi bir kurum veya kuruluştan bahsedilmemektedir.

Zekâtın rüknü temlik (bir nesneyi fakire mülk olarak vermek) olduğundan hayır kurumlarına zekât vermek caiz değildir.

Kişinin alacaklı olduğu malların zekatını verip vermemesi, alacağın türüne göre değişiklik göstermektedir. Alacaklar deyni kavi, (kuvvetli alacaklar) deyni vasat (orta kuvvetli alacaklar) ve deyni zayıf (zayıf alacaklar) olmak üzere 3 başlıkta incelenir:

Sâime olan (senenin çoğunu meralarda otlayarak geçiren) sığırlarının sayısı otuza ulaşan kimsenin zekât vermesi gerekir.

Akika kurbanı, doğum münasebetiyle şükür için kesilen kurbandır. Doğan erkek çocuk için iki, kız çocuk için bir ya da her ikisi için bir tane akika ismiyle kesilir.

Oruçluyken sürme çekmek mekruh değildir. Zira Hz. Aişe (radıyallahu anha) validemiz Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)’in oruçluyken sürme kullandığını nakletmiştir.

Oruçlu olan birinin mazeret olmaksızın yemeği ağzıyla tatması mekruhtur. Tadarken yemeğin boğaza kaçmasıyla da orucu bozulur.