Borçlu olan kimse iki şekilde hacca veya umreye gidebilir. Birinci kısmı borcunu ödemeyip para biriktirip hacca gitmesidir ki bunun yanlış olduğu aşikardır. Zira kendisi borcu olduğu halde hac vazifesi yaparken ölse bile borcu onun zimmetinden düşmez. İkinci kısmı kendisi maddi bir harcama yapmayıp birinin onu hacca götürmesidir. Bu durumda belki de kendisine hac farz olur. Zira kendisine hacca gitmek için bir imkân sağlanmaktadır. Çünkü hac ayetinde ayette bahsedilen “güç yetirmek” ten maksat gidip geleceği bir vasıta elde etmesi, gidip geleceği zaman aç kalmayacak derecede imkânı olması ve vücudunun hac ibadetini yapacak kadar sağlıklı olmasıdır.[1]
[1] Kâsânî, Bedâi, II, 120