3- Aişe (radıyallahu anha) anlatıyor: Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e vahiy ilk olarak uykusunda gördüğü salih rüyalar şeklinde gelmiştir. Gördüğü hiçbir rüya yoktu ki, sabah aydınlığı gibi ortaya çıkmasın. Sonra ona halvet (yalnızlık) sevdirildi. Yanına azık alır ve ehline dönmeden birçok geceler Hira mağarasında kalırdı -İbrahim (aleyhisselam)’ın hanif dinine göre ibadet ederdi.- Sonra Hatice (radıyallahu anha)’nın yanına döner ve azık alırdı. Ta ki o, Hira mağarasında bulunduğu bir sırada kendisine Hak (olan İslam’ın habercisi olan melek) geldi. Gelen melek: “Oku!” dedi. O, “Ben okuma bilmem.” dedi.
Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dedi: “Melek beni takatim kesilinceye kadar sıktı. Sonra bıraktı ve ‘Oku!’ dedi. ‘Ben okuma bilmem.’ dedim; ikinci kez takatim kesilinceye kadar beni sıktı sonra bıraktı. Tekrar, ‘Oku!’ dedi. ‘Ben okuma bilmem.’ dedim ve beni üçünde defa takatim kesilinceye kadar sıktı. Sonra bıraktı ve: ‘Yaratan rabbinin adıyla oku! O, insanı alaktan (asılıp tutunan zigottan) yaratmıştır. Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.’[3] dedi.”
Vahyin Ürpertisi
Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem vahyin ağırlığından ve haşyetinden) kalbi ürperdiği halde döndü ve Hatice binti Huveylid (radıyallahu anha)’nın yanına girdi. Ona, “Beni örtün! Beni örtün!” dedi. Onu örttüler; ta ki (bir süre sonra) korkusu gitti. (Başına gelenleri) haber vererek Hatice (radıyallahu anha)’ya, “(Başıma gelenden dolayı) kendim için çok korktum.” dedi. Hatice (radıyallahu anha): “Asla! Allah (celle celalühü) asla seni üzmez. Sen akrabanı gözetirsin, acizlere yardım edersin, yoksullara mal verirsin, misafirperversin ve hak sahiplerine yardım edersin.” dedi.
Varaka b. Nevfel
Daha sonra Hatice (radıyallahu anha) onu amcasının oğlu olan Varaka b. Nevfel b. Esed b. Abdüluzza’ya götürdü. O, cahiliyede Hristiyan olmuş biriydi. İbranice bilir; İncil’den Allah’ın dilediği kadar yeri İbranice yazardı. Kör olmuş, yaşlı bir kişiydi. Hatice (radıyallahu anha) Varaka’ya: “Ey amcamın oğlu! Dinle bak, kardeşinin oğlu ne söylüyor. Bu hususta ne dersin?” dedi. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) başına gelenleri ona anlattı. Varaka: “Bu Allah’ın Musa (aleyhisselam)’a indirmiş olduğu Nâmûs’tur. Keşke ben genç biri olsaydım da kavmin seni yurdundan çıkardığında senin yanında olabilseydim.” dedi. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): “Onlar beni çıkaracaklar mı?” diye sordu. Varaka: “Evet! Senin getirdiğin gibisini getirip de kendisine düşman olunmayan yoktur. Şayet o güne yetişirsem sana ciddi şekilde yardım ederim.” dedi. Çok geçmeden Varaka vefat etti. Vahiy bir müddet kesildi.