Kurbanın sıhhatine mâni olacak kusurlardan biri de hayvanın deli olmasıdır. Ulema deliliğin tespiti hususunda hayvanın sürüyle beraber otlağa gidip karnını doyurabilmesini kıstas olarak kabul etmişlerdir. Binaenaleyh karnını doyuramayacak kadar deli hayvandan kurban olmaz.[1] Deli olduğundan şüphe edilebilecek halde bulunan ancak kendi kendine sürüyle beraber hareket edip karnını doyurabilen hayvanın ise kurban edilmesi caiz görülmüştür.
[1] Haskefî, Dürru’l-Muhtâr, DKİ, 647.