Fakir “Seni, adıma zekât alman için vekil kıldım.” diyerek başkasına vekâlet verebilir. Zekâtı veren kişinin bunu kabul edip, zekâtını vermesi bizzat fakire vermesi gibi değerlendirilir. Vekilin parayı alması ile zekât gerçekleşmiş olur. Bununla beraber vekilin elinde para helak olsa (çalınsa, kaybetse) zekât geçerli olacaktır.[1]
[1] Ebu’l Meâli el- Buhari, el-Muhîtü’l-Burhâni, II/284.