Sehiv secdesi, namazın son oturuşunda namaz içerisindeki hataları telafi etmek maksadıyla yapılan iki secdeden ve bir oturuştan ibarettir. Sehiv secdesini iktiza eden (gerektiren) hatalar ise namaz içerisinde yapılması farz olan bir fiilin tehiri (geciktirilmesi), ikame edilmesi (yerine getirilmesi) vacip olan bir fiilin ise terki ve geciktirilmesidir.
Fatiha’dan önce başka bir sure okunmaya başlaması ise pek vaki olmayan hatalardandır. Bu sebeple meydana geldiği zamanda mazur görülemez. Hatasını hemen telafi etmesi gerekir. Böyle bir kimse Fatiha’dan önce bir harf dahi okuyacak olursa hemen Fatiha’yı iade eder ve başladığı sureyi Fatiha’dan sonra tekrar okur, namazın sonunda da sehiv secdesi yaparak namazını tamamlar. Bu tertip hatasını rükû esnasında dahi fark edecek olsa tekrar ayağa kalkıp Fatiha’dan başlayarak tertip sırasına göre namazını tamamlar. Namazın sonunda ise sehiv secdelerini yapar.[1]
[1] Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, Yasin yay, s.206; İbrahim Halebi, Halebi Sağir, Yasin yay, s.572.