Sehiv secdesi namazın son oturuşunda, namaz içerisindeki hataları telafi etmek maksadıyla yapılan iki secdeden ve bir oturuştan ibarettir. Sehiv secdesini iktiza eden (gerektiren) hatalar ise namaz içerisinde yapılması farz olan bir fiilin tehiri (geciktirilmesi), ikame edilmesi vacip olan bir fiilin ise terki ve geciktirilmesidir.
Sehiv secdesini gerektiren haller nelerdir?
Farz namazların iki rekatında kıraat yapmak farz, kıraati ilk iki rekâtta yapmak vacip, son iki rekâtta kıraat yapmak ise sünnettir.[1] İlk iki rekâtta ise Fatiha ve zammı sure okumak vaciptir. Sünnet, nafile ve vitir namazlarının ise bütün rekatlarında kıraat yapmak farz, Fatiha ve zammı sure okumak ise vaciptir. Dolayısıyla farz namazların ilk iki rekatında, sünnet, nafile ve vitir namazlarının herhangi bir rekatında Fatiha’dan sonra zammı sure okumayı unutan kişi, vacip olan bir vazifeyi terk ettiği için sehiv secdesi yapması gerekir. [2]
[1] Kıraatın farz olan miktarı ise tercih olunan görüşe göre üç ayet ya da onun uzunluğuna tekabül edecek bir ayet okumaktır.
[2] Mevsıli, el-İhtiyar, Mektebetü’l-Hanifiyye, I/72-88; Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, Yasin yay, s.139-207; İbni Nüceym, el-Bahru’r-Raik, Daru İhyai’t-Türasi’l-Arabi, II/154.