Bekir b. Haris (radıyallahu anh) anlatıyor: Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e, “Kime iyilik edeyim?” diye sordum. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem): “Annene, babana, kız kardeşine, erkek kardeşine ve bunları takip eden akrabalarına. Bu, vacip bir haktır ve sıla-i rahimdir.” buyurdu.[1]
* * *
Ebu Hureyre (radıyallahu anh) anlatıyor: “‘Yakın akrabanı da uyar.’[2] ayet-i kerimesi nazil olunca Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) ayağa kalkıp insanlara şöyle seslendi: ‘Ey Kab b. Lüey oğulları! Kendinizi ateşten koruyun. Ey Abdimenafoğulları! Kendinizi ateşten koruyun. Ey Haşimoğulları! Kendinizi ateşten koruyun. Ey Abdülmüttaliboğulları! Kendinizi ateşten koruyun! Ey Muhammed’in kızı Fatıma! Kendini ateşten koru! Zira Allah’tan gelen(i engellemek) hususunda bir kudrete malik değilim. Ancak sizinle akrabayız, bu sebeple size iyilik ederim.”[3]
[1] Ebû Dâvud, Ebvâbü’n-Nevm, 38.
[2] Şuara Sûresi, 214.
[3] Müslim, İman, 348.