Kurbanın, kesen kimsenin mülkünde olması şarttır. Hırsızlık , gasp ve fasit alışveriş ile malik olunan (mesela çalınmış) hayvanın kurban edilmesi, ancak kıymeti ödendikten sonra caiz olur.[1]
Emanet, ariyet ve rehin olarak kişinin elinde bulunan hayvanın kurban olması caiz olmaz. Bazıları, “Rehin aldığı hayvanı kurban olarak kesse caiz olur.” demişlerdir ancak zahir olan kurban olmamasıdır.[2]
[1] Fetevâ-i Hindiye, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2000, 5/374.
[2] İbn Abidin, Reddu’l-Muhtâr, Dâru’l-Âlemi’l-Kütüb, 2003, 9/478.