Kişi namazda bir ruknu yerine getirirken düşünceye dalacak olsa burada sehiv secdesi gerekmeyecektir. Bu düşüncenin uzun veya kısa olmasının bir farkı olmayacaktır. Sözgelimi; kişi kıraat yaparken almış olduğu evin tadilatını düşünecek olursa burada sehiv secdesi gerekmeyecektir. Fakat kişinin düşüncesi bir rüknü yapmaktan alıkoyacaksa burada bakılır, bu düşünce bir rukun miktarı (Üç defa “Subahene Rabbiye’l Azim” diyecek kadar Minhatü’l Hâlik, I/287) devam ediyorsa burada sehiv secdesi gerekecektir. Sözgelimi; İlk oturuşta tahiyyatı okuyan kimsenin ayağa kalkması gerekirken evinin tadilatını düşünmeye başlaması gibi, şayet bu düşünce bir rukun miktarı devam edecek olursa sehiv secdesi gerekecektir. Kâsâni, Bedâiu’s-Sanâi’ (I/693) DKİ) İbn Abidîn, Reddü’l Muhtâr (II/93).
Tags namaz
Ayrıca Bakınız
Tahiyyat Sebebiyle Sehiv Secdesi Gerektiren Bazı Durumlar
Birinci ve ikinci oturuşlarda teşehhüdde bulunmak (tahiyyat okumak) vaciptir. Bu durumda Ettahiyyatü okumayı unutmak sebebiyle sehiv secdesi yapmak vacip olacaktır.