Etiket Arşivi: Sehiv Secdesini Gerektiren Haller

Bir kimse Fatiha’dan önce bir harf dahi okuyacak olursa hemen Fatiha’yı iade eder ve başladığı sureyi Fatiha’dan sonra tekrar okur, namazın sonunda da sehiv secdesi yaparak namazını tamamlar.

Namazlarda okuyuşun sesli olması gereken yerde sesli okumak ve sessiz olması gereken yerde sessiz okumak vaciptir.

Ebu Hanife ve Muhammet’e göre ise tadili erkan vaciptir. Bu durumda sehven (unutularak veya dalgınlıktan dolayı) tadili erkana riayet etmemek sehiv secdesi ile telafi edilebilecektir. Ancak ihtilaftan kaçınmak için böyle bir namazı tekrar kılmak daha iyidir.

Dolayısıyla farz namazların ilk iki rekatında, sünnet, nafile ve vitir namazlarının herhangi bir rekatında Fatiha’dan sonra zammı sure okumayı unutan kişi, vacip olan bir vazifeyi terk ettiği için sehiv secdesi yapması gerekir.

Kunut duasını okumayı unutan ve namaz içerisinde unuttuğunu hatırlayan kişi, sahih olan görüşe göre kunut duasını okumak için kıyama dönmemelidir.

Fatiha suresini okumak farz namazların ilk iki rekâtında, sünnet, nafile ve vitir namazlarının ise bütün rekâtlarında vaciptir. Okunması vacip olduğu bir yerde Fatiha’yı okumayı unutan kimse, vacibi terk etmiş olacağı için sehiv secdesi yapması vaciptir.

Bir kimse sehven (kasıtsız olarak) vaciplerin tamamını dahi terk edecek olsa sadece bir tane sehiv secdesi yapması gerekir. Zira şeri hukukta hüküm illetin üzerine bina edilir.

Sehiv secdesini iktiza eden (gerektiren) hatalar ise namaz içerisinde yapılması farz olan bir fiilin tehiri (geciktirilmesi), ikame edilmesi (yerine getirilmesi) vacip olan bir fiilin ise terki ve geciktirilmesidir.

Sehiv secdesini gerektiren haller ise namaz içerisinde yapılması farz olan bir fiilin tehiri (geciktirilmesi), ikame edilmesi vacip olan bir fiilin ise terki ve geciktirilmesidir.